'Derya BALCI "MASAL ÇİÇEKLER"

 Güzellikleri anlatıyorum durmadan şiirlerimde, öykülerimde. Kardeşliği, sevgiyi, aşkı, yaşamın inceliklerini… Müziğin notalarındaki naifliği anlatıyorum. Yaşıyorum kardeşliğin en güzelini bu şehirde. Neden nasıl demeden seviyorum seni, bu şehri. Dört bir tarafında mavilikler ve yeşillikler olan memleketimi seviyorum. Bak! Bahar geldi yine. Cemre düştü yüreğimize. Ağaçlar filize duracak, güzelim çiçeklerini sergiledikten sonra. Allı morlu, sarı çiçeklerle sarılı her bir yanım. Mimozaları her mevsim sevmişimdir. Gençliğimde izlemiştim “ Geçmiş Bahar Mimozaları” adlı diziyi; aşk hep vardır, her yaşta; aile bağlarının önemini, kardeşliği, kuzenlerin birbirleri arasındaki ilişkiyi, kansere yenik düşmeyen sevgiyi…

            Erguvanların mevsimi bahar! Uyanışın, dirilişin, yeniden var olmanın mevsimi. Yılmadan yoluna devam etmenin mevsimi. Her çiçekte var olan rengin ve kokunun büyüsüne kaptırmak kendini.

            Ya gelincikler… Çocukluğumun çiçeği gelincik, gelincik bebek yaptığım anlar. Saçları olan, elbisesi kırmızı taç yaprakları ’gelincik kız’. Uçsuz bucaksız gelincikler arasında koşmak, özgürce. Ne hoş değil mi? Boşlukta, bir başına olmak. Uzanmak boylu boyunca, düşünmek sınırsızca. Gökyüzünde bulutları benzetmek ağaca, gemiye, uçağa, insana, çocuğa…

            Ya papatya! Nasıl unuturum papatya falını. “seviyor” sevmiyor”. Aşkımızı sorguladığımız fallar. Ya sever ya sevmez. Sevmiyor ise eğer üzülürdük. Ya papatyalardan yapılan tacı unutmak mümkün mü… Herkes prensesti o zamanlar. Her genç kızın bir papatya tacı olmuştur sanırım.

Baharım, sevdiğim, güzel günlerim. Güneş ayrı bir parlar, insanın içini ısıtır. Sevdiğinin gözlerinde görürsün güneşin sıcaklığını. Yollarda dolaşırsın avare divane amaçsızca. Aklında hoşluk, yüreğinde sevdan olur. Elinde kır çiçeklerinden bir demet sevdiğine koşarsın.

Mehtap, sevdalıları barındırır bağrında. Suskun, sessiz, usulca.

“CANDAN ÖZGE CANSIN BENDE

 RUHUMUN IŞIĞI MUMDAN KALPTE”

                Ağaçlara kazınan sevda sözleridir bahar. Yüreklere düşen cemredir. Toprağa düşen yağmur damlalarıdır yeşillikleri besleyen. Ekilen kardeşlik tohumlarıdır tarlaya, berekettir, emektir, gelecektir. Ümittir.

Her şey senin için

Bu güzel hava, bu deniz…

Su yeşili gözler

Şırıl şırıl akan dere senin için.

 Senin için açtı bahçemdeki güller

Sarı güller, beyaz güller, kırmızı güller

Her şey senin içindi, bu bahar, bu güneş, bu deniz… Senin için… Bahar için… Çiçekler için… Güzellikler için… Kardeşlik için…. Memleketim için!