Karakösede eskiden,köylerde ot bıçimi yada harman insan
gücü ve hayvanı olanlarla yardımlaşa ile yapılırdı.
Köyün birinde,Her ot biçimi ve harmanda,birileri yangın çıkarır bütün emekler boşa gidermiş..Bekci tutulur.buna
rağmen bir kaç yangın daha
çıkar.ama adamı yakalarlar.
Köylü kendi arasında çezalan
dırır.Birkaç ay sonra,amansız
bir hastalığa yakalanır.ve
ölüm döşeğinde komsuları
ziyaretine evine giderler.
Başına toplanan komşuların
dan.helallık alır ve,
-beni olünce,yaktığım harman yerinde bir söğüt
ağacı var.Beni oraya götürüp
ağaca asın.üç gûn sonra gömün.! der.ve birkac dakika
sonra ölür. Camiye götürüp
namazı kılındaıktan sonra
harman yerine kefeniyle
ağaca asarlerken,jandarma
çevirir.bütün cenaze cemaa
tini.kelepçeler karakola götü
rürken,içlerinden bir yaşlı,
-yahu bu adam sağken
başimızın belasıydı.şimdi de
ölüsû başımıza bela oldu.!
der.ve kızar.,
15.02.2016
MUSTAFA TANER
FETHIYE
kaynak/
V.lı Cevdet
0 Yorumlar