Biz önce,naylon kondu.sonra
tahta kondu,çadır kent ve
prefabrik evler..Bu dört devre
yide,resimledim ve o günleri
kaleme aldım.Yerel basında
tefrika halinde yayınlandı.
ve arşıvimde,kitaplaşacak şekilde bekliyor...
O günlerden,kısa bir anı akta
rayım,..
Henüz Kıriz merkezleri kurul
mamıştı.Gelen yardımlar,
sivil,memur,depremzede,
kamu görevlileri tarafından
talan ediliyordu.
kurulan çadır kentlerden biri
nin,sorumlusu yüzbaşı,bizim
mahallenin seyar balıkçının
hemşehrisiymiş.Bu tufanda
bizim balıçı hemşehrisine adam gösterip,yedi avrupa
çadır aldığını,çoluk çocuğu
nuda,yardım kuyruklarına
sokup,/-abi evin bir odasını
bisküvi doldurdum.! dedi.
-bu kadar malzemeyi ne yapa
caksın dediğimde,
-ortalık düzelsin.Memlekete
yaylaya göndereceğim.! deyince,kızmış ayrılmıştım.
Şikayet edecek yerde yoktu.
Herkes can derdindeydi...
Tabi bu bir örnekti..!
Depremin senesi olmamıstı.
Bızim seyyar balıkçıyı,yalova
seyhat yazıhanesinde gördüm.saçları dökülmüş,
zayıflamıştı../-hayırdır.!
diye,sorduğumda,Kanser
olduğunu söylemişti., ve o
günden sonra,bir mezar
ziyaretinde oğlunu görmüş
ve sorduğumda,./-sizlere
ömür..! dedi.,
Evet,çadırlarda şimdi kim
kalıyor.?
DEVAM EDECEK.!
------------------
18.08.2017
MUSTAFA TANER
FETHIYE
0 Yorumlar