Bir kadın!
Bir umudu vardı..
Umutlarını tek tek teğellerdi
Sevdiğinin yüreğine
Gerek şiirlerle
Gerek şarkılarla
Gerekse bizzat dile getirerek..
Ama her seferinde hüsrana uğrar
Kendini bedbaht hissederdi..
Bir gün yine hayır diyeceğini bile bile
Yüreğini astar yaptı yüzüne
Ve tekrar isteklerini dile getirdi sevdiğine
Yine yanılmamıştı
Durum yine ofsayttı..
Kara bulutun öfkesi vardı yine gözlerinde
Neden neden diyordu
Hiç mi sevilmiyorum
Değerim hiç mi yok..
İlginin budalası kesilen sinesine
Yaktı yine sigarasını..
Bir daha asla diyordu kendi kendine asla!
Ama biliyordu ki
Ne yüreği akillanirdi ne de kendisi.
Sonra kızdı kendine
Onca derdinin arasında
Uğraştığı şeylere bak..
Güldü
Sonra yine güldü
Kahkahaya boğulurken
Aynadaki yansımasına kulak verdi
Seni,senden başka
Ne anlayan
Ne de seven var..
Sustu..
Göz yaşlarının tuzu dudaklarında gezinirken
Bir fincan kahve yaptı kendine
Yüksek sesli Celine Dion Justin Walker Avay açtı
Defalarca okuduğu kitabı aldı eline
Canan Tan yüreğim seni sevdi..
Ve geçen seradan aldığı vişne çürüğü gül kokulu mumlarını yaktı
Perdeleri kapattı
Kapısını kilitledi..
Derin bir nefes çektikten sonra
Yalnızca sustu
Susmanin rahmine sığındığı günler ilk değildi
İçindeki sesleri dindirmek
Ya da
Her seferinde yenilmesini dile getiren yüreğini son kez susturabilmek adına
Sustu..
Soğumuş kahvenin
Ve yanan mumların arasında
Kaybolmak istercesine sustu..
Belki de susmak
Anlaşılmamanın
Yenilmişliğin
En iyi ifadesiydi...
(An'a galebe çaldım)
Dilek____(KHA)
0 Yorumlar